Przedstawiamy Państwu wazon gliniany tzw, SIWAK prosto z koła garncarskiego. Wyrób powstał w tradycyjnym warsztacie garncarskim, w którym pan Paweł, reprezentujący czwarte już pokolenie - zajmował się tym jego ojciec, dziad i pradziad - toczy swoje naczynia.
SIWAKI to naczynia gliniane, których piękną grafitową barwę otrzymujemy dzięki specjalnej technice wypalania.
SIWAKI niegdyś tak popularne w domostwach, po okresie "zapomnienia" przeżywają ponowny boom sprzedażowy. W ostatnich latach wzrosło zainteresowanie tymi wyrobami spowodowane nie tylko unikatowym zabarwieniem, ale również ich walorami użytkowymi.
WAZONY SĄ WODOSZCZELNE, możemy trzymać w nich kwiaty - delikatne polne rumianki i chabry, szlachetne róże, czerwone maki, bzy, słoneczniki i inne kwiecie - kolorowe, pachnące, niosące radość naszym zmysłom. Można również ułożyć piękny, wielobarwny bukiet z suchych kwiatów, liści, traw, miechunków.
Jeżeli kwiaty nie są naszą bajką, podpowiem, że SZAROŚĆ, ORAZ CZYSTOŚĆ FORMY SIWAKÓW sprawia, że one same są ozdobą. Wazon czy dzban ustawiony w odpowiednim, eksponowanym miejscu, na ziemi, parapecie, stole, meblach, w salonie, przedpokoju, pokoju, kuchni, nawet w łazience będzie zauważalnym detalem tworzącym lub dopełniającym klimat.
Nasze wazony stanowią oryginalną dekorację, podkreślają charakter wnętrza, oszczędna estetyka dodaje elegancji i prawdziwości.
SIWAKI SĄ MROZOODPORNE więc sprawdzają się również w zimowych dekoracjach. Należy jednak pamiętać o wylaniu z nich wody przed zimą i zabezpieczeniu przed padającym śniegiem i deszczem.
W naszej ofercie znajdą Państwo te unikatowe wyroby: garnki, dzbanki, misy, formy do pieczenia i inne wyroby.
Autor i twórca: Paweł Piechowski
Wymiary: wysokość ok. 17,5 cm
szerokość ok. 16,5 cm
średnica otworu ok. 7,5 cm
CENA DOTYCZY 1 SZTUKI.
Wazon ma lekkie pęknięcie w podstawie. Nadawałby się więc do suchych bukietów lub do dekoracji. Pęknięcie jest niewielkie, więc nie wpływa na wytrzymałość naczynia, tylko na jego szczelność.
 
WYTWARZANIE NACZYŃ GLINIANYCH
Surowcem do wyrobu naczyń jest glina, którą garncarz pozyskuje najczęściej jesienią i zrzuca w przygotowany uprzednio dół. Zimą glina przemarza co wpływa korzystnie na jej strukturę. W tym czasie garncarz kilkukrotnie polewa glinę wodą, nakłuwa widłami żeby zmiękła.
Następnie glinę należy dobrze przemieszać. W tym celu ubija się ją młotkiem lub drewnianą pałką, tnie na strugi, zwilża wodą i ponownie zbija w blok. Czynności te należy powtórzyć.
Glinę należy również dobrze odpowietrzyć - w tym celu odcina się kawał gliny i rzuca z dużą siłą tak aby pozbyć się pęcherzyków powietrza. Jest to długi i ważny, dla uzyskania właściwego surowca, proces przygotowania gliny.
Teraz dopiero możemy rozpocząć toczenie na kole garncarskim. Więcej..