Przedstawiamy Państwu makatkę z owczej wełny, wykonaną na ręcznych poziomych krosnach tkackich. Technika ta, niegdyś znana i stosowana przez gospodynie, została niemal zupełnie zastąpiona przez inne - łatwiejsze, szybsze. W Polsce techniką dwuosnowową zajmuje się garstka osób, ale te, które wytrwały są mistrzyniami w swoim fachu.
Makatki przeżywają ponowny rozkwit. Wzrasta świadomość oraz zainteresowanie tym wyrobem i ma to swoje uzasadnienie:
MAKATKI stanowią niezwykłą ozdobę naszych ścian, dzięki kolorom i wzorom, które przedstawiają.
MAKATKI zawierają wzory, które mają dla nas konkretne znaczenie. Mogą to być np. obrazy wsi przypominające nam szczęśliwe migawki z lat dziecięcych. Mogą to być motywy roślinne i zwierzęce dla osób związanych z przyrodą. Może to być "Drzewo życia" symbol odrodzenia, siły, mądrości. Dla osób zajmujących się astrologią można stworzyć makatę zawierającą znaki zodiaku.
Obrazy na MAKATKACH mogą powstawać również z myślą o dzieciach. Można utkać dla milusińskich ich ukochane koniki, kotki, domki, ptaszki.
MAKATKI powstają z wełny owczej - są zatem naturalnym wyrobem, przyjaznym dla nas i dla środowiska.
MAKATKI są bardzo trwałe. Metoda dwuosnowowa daje solidną tkaninę, która będzie cieszyła nasze oko naście albo nawet dziesiąt lat. Może być pamiątką przekazywaną z pokolenia na pokolenie.
MAKATKI są łatwe do utrzymania w czystości, po prostu odkurzamy je odkurzaczem.
MAKATKI, a właściwie technika dwuosnowowa daje możliwość utkania wszystkiego. A my dajemy Państwu możliwość wymyślania swoich wzorów, w celu przeniesienia ich na wymarzoną makatkę. Można utkać postaci świętych, można stworzyć makatkę o tematyce żydowskiej, marynistycznej, miłosnej.
MAKATKA pasuje zarówno do minimalistycznych, surowych przestrzeni jak i do ciepłych wnętrz z bogatym, przytulnym wystrojem. MAKATKI często zdobią domki letniskowe.
WEŁNA do tkania pobierana jest z naszych polskich owiec, z gór lub z hodowli przydomowej okolic Białegostoku.
MAKATKI są wyrabiane ręcznie na krosnach. Praca rąk ludzkich jest wartością szczególną w dobie mechanizacji.
________________________________
Na zdjęciu piękna makatka tematyczna. 
Gospodarz odebrał i załadował na wóz worki pełne mąki, z której gospodyni upiecze pachnące bochenki chleba z chrupiącą skórką. 
Wóz jest ciągnięty przez konia, a przed nim biega wierny przyjaciel, nieodstępujący swego pana na krok. 
W oddali, pomiędzy chałupami z bali, wznosi się młyn, a w nim dzieją się cuda i za chwilę kolejny gospodarz odbierze swoje worki z białą, puszystą mąką.
U góry i na dole makatki autorka umieściła na zielonym tle rośliny, ptaki i zwierzęta, przypominając, że nasze życie jest nierozerwalnie związane z przyrodą.
Makatka utrzymana powstała z kolorów: ciemnoszarego, białego i zielonego.
 
MAKATKI, DYWANY jak i pozostałe wyroby z tkaniny dwuosnowowej charakteryzuje bardzo duża wytrzymałość. Jest to tkanina mocna, solidna, odporna na ścieranie, dlatego wedle naszych upodobań dywan może nam służyć jako makatka, a makatka jako dywan. 
Autor i wykonawca: Danuta Radulska
Wymiary: SZEROKOŚĆ: około 49,5 cm
DŁUGOŚĆ: około 90 cm + frędzle u góry i u dołu o długości około 8 cm (frędzle można przyciąć na dowolną długość)
 
TKACTWO DWUOSNOWOWE
Na poziomych krosnach powstaje tkanina płócienna zwana dwuosnowową lub podwójną. Warsztat osnuwa się dwiema osnowami w kontrastowych kolorach, a do tkania używa się dwóch wątków w kolorach osnowy. Listewką zwaną "prątkiem" tkaczka przesuwa nitki dolnej osnowy ku górze, a górnej - ku dołowi i spaja je wątkiem w tym samym kolorze. Powstaje tkanina, w której lewa strona jest negatywem prawej. Tkaninę dwuosnowową można prezentować z dwóch stron. Tkactwo dwuosnowowe w tej chwili w Polsce praktykuje się tylko w jednym rejonie. W północno-wschodniej części kraju leży gmina Janów, w której panie kultywują tą piękną, acz trudną tradycję. Poza granicami kraju technika ta jest stosowana jeszcze we Włoszech, Hiszpanii, Meksyku i Peru, a przecież dawnymi czasy znano ją w wielu regionach Europy, w Polsce dywany, kapy wykonywane zarówno przez zawodowych tkaczy jak i gospodynie, zdobiły stopnie ołtarzy wielu kościołów, od święta okrywały łóżka, a wykonane z trudno dostępnej wełny stanowiły część wiana panny młodej. Więcej...